Met feestdagen komt Mia thuis in taal

In deze fictieve personage herbergen de ervaringen van ouderen en wetenschap-pelijke onderzoeksresultaten over taal en thuis. Hoogleraar Taalcultuur Leonie Cornips (Universiteit Maastricht) en cultureel antropologe Jolien Makkinga (Het Meertens Instituut) concluderen dat de thuistaal (vaak moerstaal,vaak streektaal) voor ouderen een houvast is. Het dient als anker, medicijn, wapen en troost. Als senioren meer hulp van anderen nodig hebben, gaan zij automatisch terug naar de thuistaal. Daar heb je immers nog zelf de regie over. Als zorgmedewerkers hen aanspreekt in de eigen taal, verhoogt dat het welzijn en de autonomie bij ouderen. Deze ervaring deelt Mia nu in een speciaal ingerichte kamer. Daar wordt het publiek verrast met unieke meubelstukken. Als je een kastdeur opent, vertelt Mia hoe het is om een nieuwe thuis te moeten maken in een woon- en zorgcentrum. Als Mia zingt, danst de snoepjespot. Bij het afscheid nemen van “de zoveelste”, verdwijnt de garderobe in haar kledingkast. Mia’s visite stapt letterlijk in een levensgrote Limburgse klankkast.